Dzisiejszy kościół pw. świętych Piotra i Pawła w Tworkowie postawiony został w latach 1691-94 przez Jana Zellera z Opawy, na miejscu poprzedniej, drewnianej świątyni, która spłonęła w 1676 roku.
Budowla, konsekrowana w roku 1697 przez biskupa diecezji wrocławskiej Johanna Brunettiego, otrzymała bogaty wystrój w pierwszej połowie XVIII w. Kościół jest jedną z najcenniejszych budowli barokowych regionu. Jednonawowa, orientowana bryła posiada wieżę z dwiema bocznymi przybudówkami.
We wnętrzu świątyni zachowała się część charakterystycznej dla baroku polichromii iluzjonistycznej (czyli imitującej przestrzeń i operującej złudzeniami optycznymi). Pochodzi ona z 1749 r. Znaczna powierzchnia malowideł została jednak zatynkowana w czasie powojennej odbudowy świątyni.
W ołtarzu głównym z przełomu XVII i XVIII w., o bogatej dekoracji snycerskiej z charakterystycznymi postaciami aniołów i motywami roślinnymi, znajdują się obrazy „Wręczenie kluczy św. Piotrowi” oraz „Cudowne rozmnożenie chleba”.
Oprócz tego, w wyposażeniu kościoła znalazły się trzy późnobarokowe ołtarze boczne, ambona oraz loża fundatorów świątyni – Reiswitzów, właścicieli Tworkowa (jest to tzw. loża kolatorska lub inaczej „pański pawlacz”).
W kościele znajduje się też rodowa krypta Reiswitzów, z jedenastoma trumnami stanowiącymi cenne dzieła sztuki barokowej. Podczas prac archeologicznych wewnątrz znaleziono stosunkowo dobrze zachowane elementy odzieży. Uszyte z jedwabiu żupan, sukienka i niemowlęca koszulka należą do najstarszych w Polsce, zachowanych fragmentów ubioru dziecięcego z tamtych czasów.
Na przykościelnym cmentarzu odnajdziemy wiele interesujących, zabytkowych nagrobków, w tym grób jednego z tutejszych proboszczów, Augustyna Weltzla, XIX-wiecznego autora prac historycznych o Górnym Śląsku, nazywanego „śląskim Tacytem”.
