Osada Stodoły, podobnie jak cała okolica, stanowiła własność klasztoru cystersów w Rudach (choć być może istniała jeszcze przed ich przybyciem na te tereny). Zakonnicy gospodarzyli tu od XIII do początków XIX w., gdy na terenie państwa pruskiego nastąpiła kasacja zakonu. Cystersi, poczynając od XVI w., przyczynili się do rozwoju tutejszego przemysłu hutniczego, a z wytapianego żelaza wyrabiali narzędzia gospodarcze. Działała tu także bielarnia płótna, huta szkła i młyn wodny. Pomimo wyników plebiscytu w 1921 r., podczas którego większość mieszkańców głosowała za przyłączeniem do Polski, wieś włączono do Niemiec, w obrębie których stanowiła miejscowość nadgraniczną. Wówczas zmieniono jej nazwę na Hochlinden.
31 sierpnia 1939 r. miały tu miejsce niemieckie prowokacje, polegające na dokonywaniu przez hitlerowskich agentów ataków na własne obiekty przygraniczne. Odpowiedzialność za te ataki, przeprowadzone przez oficjalnie „nieznanych sprawców”, spaść miała na Polaków i w ten sposób uzasadnić wojenną napaść.
Dwór w Stodołach jet częścią ośrodeka Bel Mon Resort
Dwór i inne budynki kompleku są zabytkowymi, stylowymi i ekskluzywnymi budynkami pochodzącymi z XVII wieku. Pierwszymi właścicielami byli zakonnicy cystersi. Cała okolica jak i ówczesna wieś Stodoły były własnością tego zakonu. Zakonnicy gospodarzyli tu od XIII do początków XIX w., gdy na terenie państwa pruskiego nastąpiła kasacja zakonu. Cystersi, poczynając od XVI w., przyczynili się do rozwoju tego obszaru Śląska. Obecnie barokowy dwór pocysterski został wzniesiony w 1736 roku, kilkakrotnie został przebudowany. W barokowych murach znajduje się restauracja, Hotel, Stadnina wraz padokiem dla koni. Restauracja znajduje się na szlaku tematycznym Śląskie Smaki. Można tutaj spróbować certyfikowanych śląskich dań.
nobarokowy dwór cysterski, będący najważniejszym zabytkiem Stodół, wzniesiony został przez cystersów w 1736 r., a następnie przekształcony w 1774. Wtedy także powstała dekoracja malarska, wykonana przez Franciszka Sebastiniego.
Murowany, dwukondygnacyjny budynek z cegły, nakryty mansardowym dachem, wzniesiony został na planie prostokąta. Siedmioosiowa fasada posiada niewielki, centralnie umieszczony portyk. Ślady podziałów pilastrami, pomimo zniszczeń dworu, zachowały się jeszcze na jego elewacjach. Układ wnętrz budynku jest dwutraktowy, symetryczny. Z szerokiej sieni prowadzi wejście na schody, na których znajduje się żelazna, barokowo-klasycystyczna balustrada.