Obiekt, powstały w 1927 r., znajduje się na niewielkim wzniesieniu naprzeciw kościoła Matki Bożej. Był elementem pierwszej europejskiej stałej sieci stacji sejsmologicznych. Jako pierwszy badania prowadził tu znany niemiecki sejsmolog prof. Carl Mainka, wykładowca uniwersytetów w Strasburgu i Getyndze.
Skonstruowane przez niego sejsmografy notowały trzęsienia ziemi z całego świata. Urządzenia te znajdują się w obserwatorium do dziś, a o znacznym dorobku Mainki świadczą liczne zachowane dokumenty, w tym szklane klisze z czynionych przez niego obserwacji astronomicznych. Obecnie działającemu tu Śląskiemu Obserwatorium Geofizycznemu patronuje Instytut Geofizyki Polskiej Akademii Nauk. Nowocześniejsze urządzenia nadal rejestrują większość światowych wstrząsów, np. japońskich.
W specjalnie przygotowanej sali ekspozycyjnej można oglądać szereg zabytkowych przedmiotów, m.in.: magnetografy, urządzenia geoelektryczne, galwanometry, zestaw do rejestracji prądów tellurycznych, komplet sejsmometrów, starsze sejsmografy rejestracji analogowej, zegar wahadłowy do czasowania konstrukcji Mainki, radio do odbioru sygnałów czasu. Są też zapisy wstrząsów, zdjęcia oraz literatura. Prezentowany aparat do pomiaru oporności gruntu wykorzystywany był przez polską ekspedycję na Spitsbergen. Budynek drewniany w stylu modernistycznym, zaprojektowany przez Konrada Wachsmanna.
po wcześniejszym umówieniu się telefonicznie